Wandelen

Rustig liep Scare door het moeras, hij moest af en toen zijn poot eens hoog optillen, anders zou hij helemaal wegzakken. Het schijnsel dat af en toe door de bomen heen kwam, stond Scare echt niet aan. Scare was de duisternis gewend, alleen die had je hier nog niet. Scare keek op, hij hoordde iets in de bosjes. Dominerend ging hij zitten en keek naar de bosjes. De wolf die er uit kwam was een witte wolf, wat haatte hij witte wolven toch. 'Dit is de laatste dag dat je ademt wolf' Zei hij onheilspellend. Hij sprong op de wolf af, en een woest gegrom brak uit. Na een tijdje hoorde je niks meer en Scare had gewonnen. Scare liep naar een grote rots, alles deed pijn nu, hij likte zijn wonden even schoon. Hij moest verder trekken, anders zou hij het niet overleven. Rustig keek hij om zich heen en zette het toen op een lopen. Hij wou hier weg, en zo snel mogelijk.